De vijfde kuur

In mijn laatste blog meldde ik onder te duiken in de vierde kuur. Ik heb geworsteld en ben weer boven gekomen. Ik was wel wat meer misselijk dan vorige keren. Maar ja, elke ronde betreedt de bokser toch meer vermoeid dan de vorige. Maar dat geldt hopelijk ook voor de tegenstander. Het heeft wat lang geduurd voor ik weer een blog ben gaan schrijven. Ik hoop dat ik mijn lezerspubliek niet kwijt ben.

Afgelopen maandag op dinsdag heb ik een nieuw lading cytostatica gekregen. Het is er goed ingelopen, nadat er eenmaal een goede ader voor het infuus was gevonden. Het wordt verder al een beetje routine in het ziekenhuis. Deze keer lag ik op een tweepersoonskamer met een patiënt ook uit Overschie. Dat was wel gezellig. Het bleek dat onze kennissenkring overlapte; Overschie is maar een klein dorp.

Jeanne is vorige week bij haar ouders op bezoek geweest. Ze heeft daar even afstand kunnen nemen van de situatie bij ons thuis. In Sint Petersburg was het slecht weer, dat was wel jammer. Maar gelukkig heeft ze wel het nodige lekkers meegebracht, zoals verse rode kaviaar en cognac. Met haar ouders ging het gelukkig goed. We hielden dagelijks contact via de telefoon. Tja, helemaal loslaten is natuurlijk wat veel gevraagd. Mijn dochters hebben goed voor mij gezorgd en omdat het rustweek was kon ik zelf ook wel het een en ander doen. Ik ben zowaar aangekomen in die week!


Vorige week was ik ook even op mijn werk in Den Haag. Er was een bijeenkomst voor ondernemingsraadleden en ik vond het wel leuk om daar bij te zijn. Het welkom en de aandacht was overweldigend en hartverwarmend. De bijeenkomst verliep in een goede sfeer. De SG maakte duidelijk dat om goed te kunnen samenwerken het van belang is dat SZW'ers weten waar ze voor staan en wat ze willen bereiken. Daarvoor is een investering in het formuleren van missie en werkwijze aangewezen. Ik heb wel vertrouwen in de ontwikkelagenda van de SG, zolang het geen navelstaren wordt en goed wordt aangestuurd door de leiding. Voor de medezeggenschap liggen er kansen om ruimte voor de professionaliteit van medewerkers te bewerkstelligen in de werkwijze en aansturing. Misschien een idee om op nota's een dikke vette A, B of C te zetten om de status van het dossier aan te geven.
Het tweede onderwerp betrof de medezeggenschapsstructuur na de reorganisatie per 1 januari 2009. Ik vond het jammer dat de optie van 1 ondernemingsraad voor SZW blijkbaar door een ieder al verworpen lijkt uit angst voor een overladen overlegagenda en te grote afstand tot de werkvloer. Naar mijn mening moet kleiner en beter ook doorklinken in de medezeggenschap. Bovendien biedt dat betere kansen voor een professionele ondersteuning van de medezeggenschap in de vorm van een OR-griffie. Ik hoop dat de race nog niet gelopen is. Jammer dat ik er niet directer bij betrokken kan zijn.

Vorige week zaterdag zijn we naar de schouwburg geweest, naar 'De koopman van Venetie' met Pierre Bokma. Het was een interessante voorstelling. De jood Shylock wordt wel flink in het pak genaaid zeg, op het antisemitische af. Je moet de tijdgeest in beschouwing nemen, natuurlijk, maar prettig om te ervaren vond ik het verhaal niet.

Zondag hebben we Sinterklaas gevierd met Mindert, Arianne, Bart en Renate. Een ieder had zich weer enorm ingespannen om met een creatieve surprise te komen. Renate had een hele studie van de weidevogelbescherming gemaakt om voor mij een surprise te maken. Bart was er in geslaagd Arianne te laten helpen met het maken van haar eigen surprise zonder dat ze dat in de gaten had. En Lija had veel lol gehad in de voorbereiding van haar surprise voor Esther, waarin Esther werd uitgedaagd zich bloot te geven als jong volwassene door vragen te beantwoorden over uitgaan, sex, jongens en wat dies meer zij.

Nu duik ik weer onder in de vijfde kuur in. Ik hoop jullie desondanks spoedig weer te laten weten hoe het met me gaat.