2009: het jaar van mijn terugkeer

Op oudjaarsdag ben ik weer thuis gekomen, geladen met de zesde chemokuur. Mijn lichaam heeft de stoffen zonder veel protest opgenomen. De bel voor de zesde ronde in de strijd met de kanker heeft geklonken. Ik kom wel vermoeider in de ring dan vorige rondes. Maar het uitzicht op het - voorlopig - einde van de strijd motiveert wel.

We zijn schuchter het nieuwe jaar ingestapt. Veel gemengde gevoelens om middernacht. Wat zal het nieuwe jaar ons brengen. We waren met z'n drieën: Esther, Jeanne en ik. Lija en haar vriend Batsjo waren bij vrienden. We hebben tv-gekeken en gesjoeld en nog wat spelletjes gedaan. Esther heeft haar eerste prestatie in 2009 al weer neergezet: ze atte haar glas champagne (atten is in een slok een glas leeg drinken).

Wat te verwachten van het nieuwe jaar. Gerard bracht me in zijn nieuwjaarswens op het idee om van 2009 het jaar van mijn terugkeer te maken. Dat spreekt me aan. Maar terugkeer naar wat? In ieder geval naar de klezles, het klezmer-workshoporkest van de Haagse muziekschool. Ik zal wel aan mijn embouchure moeten werken, maar met een beetje hulp vanuit Vianen moet dat wel lukken. Verder hoop ik terug te keren in actieve rijksdienst. Op welke plek in de rijksdienst ik kan herintreden moet ik nog gaan bespreken; bij pensioenbeleid of op een andere plek in de SZW-organisatie. Ik zie er naar uit om meer achter de geraniums vandaan te komen. Een terugkeer in de medezeggenschap betwijfel ik. Ik ben daar lang actief geweest. De discussie over de structuur van de medezeggenschap zal hopenlijk zijn beslag hebben gekregen op het moment ik weer in Den Haag verschijn. Laat anderen daar nu maar invulling aan geven. Ik wil mijn ervaring natuurlijk wel nuttig maken waar dat kan. Terugkeer in een kaderfunctie van de vakbond zie ik wel zitten. Ik denk dat de bond meer zichtbaar moet worden op het werk en daar wil ik wel in investeren als vakbondsconsulent en DGO-lid. Terugkeer ook in de deelnemersraad van het ABP. Dan blijf ik in ieder geval actief op pensioengebied. De ACOP-fractie krijgt langzaam vorm, dus daar kan ik nog aan bijdragen. Nou, toch al een hele agenda, niet dan?

We hebben ook op het ijs gestaan. Vooral voor Batsjo was dat een belevenis. Mooie plaatjes levert het winterse weer op. Ik heb zelf nog niet op de ijzers gestaan, maar misschien komt dat nog.

We zijn ook naar de voorstelling 'Het Misverstandt' van het RO-theater geweest. Was wel een voorstelling, die stof tot praten gaf. Want om welke misverstanden ging het nou helemaal? Er waren wel vier verhaallijnen; dat geeft al aanleiding tot misverstanden. Wij ervoeren het verhaal over de familie van vliegende trapeze-artiesten als nogal heftig. Veel draaide daar om de moeder, die net was overleden. Verder was er een buikspreker met buikpijn, een dramatisch gegeven voor de buikspreekpop natuurlijk, maar dat werd nou niet echt uitgewerkt. Ook kwam God nog op. Hij loste enkele misverstanden op zoals: "Het ei was er het eerst". Na de pauze was er een uitgebreide sketch rond de vraag wat de soep van de dat is, een beetje als Andre van Duin dat doet. Het duurde allemaal erg lang. Er zat weinig dynamiek in de voorstelling. De theatrale effecten waren wel boeiend en de muziek van Keimpe de Jong was leuk om naar te luisteren. Goed dat hij eindelijk de pracht van de bastuba heeft ontdekt! Het grootste misverstand, zo concludeerden wij, bestond tussen de ambities van de makers en de verwachtingen van het publiek. Maar al met al toch de moeite waard om de voorstelling te bezoeken!

De komende dagen ben ik weer druk met het verwerken van de chemokuur. Ik zal jullie weer berichten na het bezoek aan mijn medisch specialist op 15 januari.